انزوای قرآن در حوزه های علمیه

علوم حوزوی به گونه ای تنظیم شده اند که به هیچ وجه به قرآن احتیاج ندارند ! به طوری که شخص متعلّم میتواند تمام این علوم را از صرف و نحو ، بیان ، لغت ، حدیث ، رجال ، درایه ، فقه و اصول فراگرفته و به آخر برسد وآن گاه متخصص در آنها بشود و ماهر شده و در آنها اجتهاد کند ، لکن اساسا قرآن نخواند و به جلد آن هم دست نزند! در حقیقت برای قرآن چیزی جز تلاوت کردنش برای کسب ثواب و یا بازوبندی فرزندان که از حوادث روزگار حفظشان کنند ، چیزی نمانده است ؛ حال اگر اهل عبرتری ، عبرت بگیر!

(المیزان ، ج5 ، ص45)