شعر زیبای مولانا _ عاقبت دنیا

زیباترین شعر مولانا :

 عاقبت خاک شود حسن جمال من و تو،

خوب و بد می گذرد وای به حال من و تو،

قرعه امروز به نام من و فردا دگری،

می خورد تیر اجل بر پر و بال من و تو،

مال دنیا نشود سد ره مرگ کسی،

گیرم که کل جهان باشد از آن من و تو....،

هر مرد شتربان اویس قرنی نیست،

هر شیشه ی گلرنگ عقیق یمنی نیست،

هر سنگ و گلی گوهر نایاب نگردد،

هر احمد و محمود رسول مدنی نیست،

بر مرده دلان پند مده خویش میازار،

زیرا که ابوجهل مسلمان شدنی نیست،

جایی که برادر به برادر نکند رحم،

بیگانه برای تو برادر شدنی نیست...!

نسبت دنیا به آخرت ؛ نسبت جنین است به دنیا

گاهی از من درمورد آیاتی که وصف بهشت را دارند ، سوالاتی میپرسند: که آیا بهشت فقط جای بخور و بخواب است ، چرا در قرآن بیشتر نعمات مادی بهشت وصف شده ؛ مثلاً به آیه زیر توجه بفرمایید:

 مَّثَلُ ٱلْجَنَّةِ ٱلَّتِى وُعِدَ ٱلْمُتَّقُونَ ۖ  تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَـٰرُ ۖ  أُکُلُهَا دَآئِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْکَ عُقْبَى ٱلَّذِینَ ٱتَّقَوا۟  ۖ  وَّعُقْبَى ٱلْکَـٰفِرِینَ ٱلنَّارُ ﴿٣٥﴾ رعد

وصف بهشتى که به پرهیزکاران وعده داده شده این است که از زیر درختانش نهرها جارى است [و] میوه‌ها و سایه‌اش دائمى است. این سر انجام تقوا پیشگان است، و عاقبت کافران دوزخ است (35)رعد

در جواب میگویم که با هر کسی بایستی به زبان خودش سخن گفت ، با کودک به زبان کودک ، با بازاری به زبان بازار ، با فیلسوف و دانشمند به زبان فلسفه و...

نسبت این دنیا به آخرت چیزی مثل جنین است به دنیای بیرون .

حال اگر با جنینی بتوان سخن گفت

آیا میشود به او که جز خون با چیز دیگری تماس نداشته

از لذت های این دنیا همچو : چلوکباب ، یا لذت ازدواج و عشق و علاقه ، یا از ریاست و حکم رانی سخن گفت ؛ 

جنین به خونی که از آن تغذیه میکند دلخوش است.

و این چیز ها را نمیتواند درک کند .

خداوند هم در قرآن طوری سخن گفته که ، هرکسی بتواند آنرا درک کند

و در کنارآیاتی که نعمات مادی بهشت را میگوید آیاتی را میبینیم که فراتر از ماده است ، برای مثال: یکی از نعمات بهشتیان مقام رضا میباشد که دراین آیه به آن اشاره شده:

جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَّضِیَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ﴿البینة: ٨﴾ پاداش آنها نزد پروردگارشان بهشت‌هاى پاینده‌اى است که از پاى درختانش نهرها جارى است و تا ابد در آن بمانند، هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنود، این [مقام والا] براى کسى است که از پروردگار خود پروا کند.